پایان غیبت کبری.

سلام علیکم و رحمت الله...! 

اولآ که ظهور مبارک خودمان را به بروبچ مهربان تبریک عرض میکنیم! ایشالآ غم آخرتون باشه! 

(ممنون که در نبود ما این همه احساسات از خودتون در وکردید!)

ثانیآ که ما در این ۳۰۰ سال در غار به خواب عمیق فرورفته بودیم...

شرمنده...یکی پیدا نشد سرکلاس بجامون حضور بزنه؟!

آقا اجازه؟! ما مودم مون سوخته بود و به دلایل استراتژیک (درس خوندن) تجدید مودم نکردیم!

حالا بعد از ۳-۴ ماه مخمون تکون خورده...بابا درس چیه؟ کتاب چیه؟ هندسه و حساب چیه؟!!!

آقا جون هرکی مایله که هر روز بیام خاطرات سنگان و زمان دانشجویی و افکاری رو که برای آینده در سر میپرورونم اینجا بنویسم تولدمو تبریک بگه! (با ۲ روز تاخیر هم میپذیریم...! )

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد